Nga Spartak Ngjela
Marrëveshja e Uashingtonit, ipso jure, është njohja e Kosovës si shtet i pavarur nga Serbia
Kjo marrëveshje është një hap përpara drejt prestigjit ndërkombëtar të Kosovës dhe të të gjithë botës shqiptare në Ballkanin Perëndimor.
Ndonëse vetëm një marrëveshje ekonomike, në thelb, kjo është fillimi racional i njohjes reciproke mes dy vendeve të pavarura. Pse?
Sepse, fakti që kemi një marrëveshje midis dy shteteve, siç e theksuam, Serbia, ipso jure, ka njohur Kosovën.
Pse?
Sepse, po të vijonte Kosova të konsiderohej si provincë në strukturën juridike të shtetit të Serbisë, pse duhej firmosur marrëveshja nga presidenti i Serbisë me një kryeministër fiktiv të provincës së vet?
Edhe më tej:
Fakti që kjo është një marrëveshje bilaterale e firmisur në prezencë të presidenti të Shteteve të Bashkura të Amerikës, kuptohet se, prezenca juridikisht, me firmë, e superfuqisë, garanton ndërkombtarisht pavarësinë e të dy shteteve, deri tani në gjendje lufte.
Marrëveshja e sotme, shfuqizon gjendjen e luftës: ky është thelbi i saj.
Prandaj:
I gjithë ky proces juridik, si marrëveshje ekonomike, në thelbin e vet, është marrëveshje bilaterale për njohje reciproke.