Efektet e shkarkimit të një rrufeje në det ndihen deri në një distancë që varet nga disa faktorë, duke përfshirë fuqinë e vetëtimës dhe kripësinë e detit.
Për të patur një përcaktim të saktë të distancës në të cilën rrufeja godet shkarkimin e saj sapo të prekë ujin, është e nevojshme të dihet kripësia e detit në atë pikë (që ndikon në përçueshmërinë e ujit) dhe fuqinë e vetëtimës, pasi nuk janë njësoj të gjitha goditjet e rrufesë.
Duke marrë parasysh se, në përgjithësi, një rrufe ka një diferencë potenciale prej disa qindra milionë volt (rryma në shtëpitë tona shkon në 220/230 V) dhe se uji i detit është në çdo rast një përcjellës i mirë, është e mundur të vlerësoni se dridhja arrin mesatarisht disa kilometra nga pika e rënies, me një intensitet në përpjesëtim të zhdrejtë me distancën.
Mund të vlerësohet gjithashtu se, brenda një rrezeje prej 500 metrash nga pika e rënies, shanset për të mbijetuar për një njeri do të ishin shumë të vogla.